Αρχαία Γνωμικά

Αμές ποκ’ ήμες άλκιμοι νεανίαι.
Τραγούδι από το χορό των γερόντων στις γιορτές της αρχ. Σπάρτης, Γηρατειά · Αρχαία Γνωμικά
Γραυς χορεύει.
Αρχαιοελληνική παροιμία, Γηρατειά · Αρχαία Γνωμικά
Ψυχρὸν τὸ γήρας, η τ᾿ εμὴ κράσις φύσει (φεύ) φλεγματώδης.
Λέων Στ’ ο Σοφός, Γηρατειά · Αρχαία Γνωμικά
Μήποτ’ ευ έρδειν γέροντα.
Αρχαιοελληνική παροιμία, Γηρατειά · Συμφέρον · Αρχαία Γνωμικά
Το νικάν εαυτόν πασών νικών πρώτη και αρίστη. Το δε ηττάσθαι αυτόν υφ’ εαυτού, αίσχιστον και κάκιστον.
Δημόκριτος, Εγώ · Νίκη & Ήττα · Αρχαία Γνωμικά
Φρονήσης μεν μηδέποτε επί σεαυτώ μέγα, αλλά μηδέ καταφρονήσης σεαυτού.
Ισοκράτης, Αυτογνωσία · Εγώ · Αρχαία Γνωμικά
Λίαν φιλών σεαυτόν ουχ έξεις φίλον.
Μένανδρος, Εγώ · Φιλία · Αρχαία Γνωμικά
Των σωμάτων θηλυνομένων και αι ψυχαί πολύ ασθενέστεραι γίγνονται.
Σωκράτης, Ψυχή · Σώμα · Αρχαία Γνωμικά
Το μεν σώμα εστίν ημίν σήμα.
Πυθαγόρας, Σώμα · Αρχαία Γνωμικά
Καθαρόν αν τον νουν έχης, άπαν το σώμα καθαρός ει.
Επίχαρμος, Νους · Σώμα · Αρχαία Γνωμικά
Η δεισιδαιμονία δόξειεν είναι δειλία προς το δαιμόνιον.
Θεόφραστος, Προλήψεις · Αρχαία Γνωμικά
Ουδέν αρ’ ην φίλτερον άλλο πατρίς.
Θέογνις, Πατριωτισμός · Αρχαία Γνωμικά
Η φύσις μηδέν μήτε ατελές ποιεί μήτε μάτην.
Αριστοτέλης, Φύση · Αρχαία Γνωμικά
Ουδέν άτακτον των φύσει.
Αριστοτέλης, Φύση · Τάξη · Αρχαία Γνωμικά
Τα ψυχρά θέρεται, θερμόν ψύχεται, υγρόν αυαίνεται, καρφαλέον νοτίζεται.
Ηράκλειτος, Φύση · Αρχαία Γνωμικά
Φύσις κρύπτεσθαι φιλεί.
Ηράκλειτος, Φύση · Μυστικά · Αρχαία Γνωμικά
Ροδοδάκτυλος Ηώς.
Όμηρος, Φύση · Αρχαία Γνωμικά
Ὕστερον πρότερον.
Κικέρων, Σύγχυση · Αρχαία Γνωμικά
Πολλάς αν εύροις μηχανάς, γυνή γαρ εί.
Ευριπίδης, Επιτηδειότητα · Γυναίκα · Αρχαία Γνωμικά
Τοις επιτηδείοις συγχρώ
Δελφικό παράγγελμα, Επιτηδειότητα · Συναναστροφές · Αρχαία Γνωμικά

Δημοφιλείς θεματικές ενότητες

Δημοφιλείς συγγραφείς