Αρχαία Γνωμικά

Άνθρωποι δε μινυνθάδιοι τελέθουσιν.
Όμηρος, Ματαιότητα · Αρχαία Γνωμικά
Ο Τάρταρος τοσούτον από γης διάστημα, όσον απ’ ουρανού γη.
Αρχαιοελληνική παροιμία, Κόλαση · Αρχαία Γνωμικά
Γυμνοί ήλθομεν οι πάντες, γυμνοί και απελευσόμεθα.
Αίσωπος, Γυμνό · Αρχαία Γνωμικά
Άνθρωποι δε μάταια νομίζομεν.
Θέογνις, Ματαιότητα · Αρχαία Γνωμικά
Γης επέβην γυμνός θ’ υπό γαίαν άπειμι· και τι μάτην μοχθώ γυμνόν ορών το τέλος;
Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς, Γυμνό · Ματαιότητα · Αρχαία Γνωμικά
Γυμνός ως εκ μήτρας.
Αρχαία Παροιμιακή φράση, Γυμνό · Αρχαία Γνωμικά
Η γλώσσα σου μη προτρεχέτω του νου.
Χίλων ο Λακεδαιμόνιος, Φλυαρία · Σκέψη · Αρχαία Γνωμικά
Μη λάλει προς ηδονήν.
Ηράκλειτος, Φλυαρία · Αρχαία Γνωμικά
Ζήνων των μαθητών έφασκε τους μεν φιλολόγους είναι τους δε λογοφίλους.
Ζήνων, Φλυαρία · Αρχαία Γνωμικά
Απιστούνται δ’ oι λάλοι καν αληθεύωσιν.
Πλούταρχος, Φλυαρία · Αρχαία Γνωμικά
Μηδέ χελιδόνας εν οικία δέχεσθαι.
Αρχαιοελληνική παροιμία, Φλυαρία · Αρχαία Γνωμικά
Ου λέγειν τυγ’ εσσί δεινός, αλλά σιγάν αδύνατος.
Επίχαρμος, Φλυαρία · Αρχαία Γνωμικά
…του Αρείου το απύλωτον στόμα…
Παροιμιακή φράση της Πρωτοβυζαντινής περιόδου, Φλυαρία · Αρχαία Γνωμικά
Λαλείν άριστος, αδυνατώτατος λέγειν.
Εύπολις, Φλυαρία · Αρχαία Γνωμικά
Αθλίας, παρ’ αθλίου, δι’ Αθλίου προς άθλιο.
Διογένης, Απαξίωση · Αρχαία Γνωμικά
Δειλοί άνθρωποι ουκ έχουσιν εν μάχη αριθμόν.
Ευριπίδης, Απαξίωση · Δειλία · Αρχαία Γνωμικά
Κακόν άγγος ου κλάται.
Αρχαιοελληνική παροιμία, Απαξίωση · Αρχαία Γνωμικά
Πάππος ακάνθης.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση, Απαξίωση · Αρχαία Γνωμικά
Άλλος ούτος Ηρακλής.
Αρχαία Παροιμιακή φράση, Απαξίωση · Αρχαία Γνωμικά
Ελεύθεραι αίγες αρότρων.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση, Απαξίωση · Αρχαία Γνωμικά

Δημοφιλείς θεματικές ενότητες

Δημοφιλείς συγγραφείς