Αρχαία Γνωμικά

Τον εχθρόν φίλον ποιείν και ευεργετείν.

Κλεόβουλος ο Ρόδιος, Εχθροί · Αρχαία Γνωμικά

Εχθρών άδωρα δώρα κούκ ονήσιμα.

Σοφοκλής, Δώρα · Εχθροί · Αρχαία Γνωμικά

Δυστυχών κρύπτε, ίνα μη τους εχθρούς ευφρανής.

Περίανδρος, Εχθροί · Μυστικά · Αρχαία Γνωμικά

Ποτί δ’ εχθρόν, άπ’ εχθρός εών, λύκοιο δίκαν υποθεύσομαι.

Πίνδαρος, Εχθροί · Αρχαία Γνωμικά

Αλλ’ απ’ εχθρών δήτα πολλά μανθάνουσιν οι σοφοί.

Αριστοφάνης, Εχθροί · Αρχαία Γνωμικά

Ει ζην δεήσει μη μόνον τους εχθρούς αλλά και τους φίλους φυλαττόμενον.

Αντίγονος Α΄, Εχθροί · Σιγουριά · Αρχαία Γνωμικά

Σθλάβος γαρ Ούννω και Σκύθης τω Βουλγάρω αύθις τε Μήδος συμφρονήσας τω Σκύθη μίαν καθ’ ημών ανεκίνησαν μάχην.

Γεώργιος Πισίδης, Εχθροί · Αρχαία Γνωμικά

Κρέσσων γαρ οικτιρμού φθόνος.

Πίνδαρος, Φθόνος · Αρχαία Γνωμικά

Ώσπερ υπό του ιού τον σίδηρον, ούτω τους φθονερούς υπό του ιδίου ήθους κατεσθίεσθαι.

Αντισθένης, Φθόνος · Αρχαία Γνωμικά

Πτωχός πτωχώ φθονέει.

Ησίοδος, Φθόνος · Φτώχεια · Αρχαία Γνωμικά

Ουκ αν φορητός είης, ει πράσσοις καλώς.

Αισχύλος, Φθόνος · Αρχαία Γνωμικά

Πάντα προλήψεται ο πατήρ, εμοί δ’ ουδέν απολείψει μεθ’ υμών έργον αποδείξασθαι μέγα και λαμπρόν.

Μέγας Αλέξανδρος, Φθόνος · Αρχαία Γνωμικά

Προς γαρ τον έχοντα ο φθόνος έρπει.

Σοφοκλής, Φθόνος · Αρχαία Γνωμικά

Και κεραμεύς κεραμεί κοτέει, και τέκτονι τέκτων· και πτωχός πτωχώ φθονέει και αοιδός αοιδώ.

Ησίοδος, Ανταγωνισμός · Φθόνος · Αρχαία Γνωμικά

Ουκ εά με καθεύδειν το του Μιλτιάδου τρόπαιον.

Θεμιστοκλής, Άγχος & Στεναχώρια · Φθόνος · Αρχαία Γνωμικά

Μη φθονείτε τους πρωτεύουσιν αλλ’ αμιλλάσθαι.

Ισοκράτης, Φθόνος · Αρχαία Γνωμικά

Φθόνος εστί κάκιστος, έχει δε τι καλόν εν αυτώ. Τήκει γαρ φθονερών όμματα και κραδίην.

Ανώνυμο αρχαίο ρητό, Φθόνος · Αρχαία Γνωμικά

Φθόνος έλκος εστι της αληθείας.

Δημόκριτος, Φθόνος · Αρχαία Γνωμικά

Φθονερόν αεί των γειτόνων όμμα.

Αρχαία παροιμία, Φθόνος · Γείτονες · Αρχαία Γνωμικά

Ανέγνων, έγνων, κατέγνων.

Ιουλιανός ο Παραβάτης, Γνώση · Κατανόηση · Αρχαία Γνωμικά